Podczas dzisiejszego spotkania dyskutowałyśmy o Diable i tabliczce czekolady Pawła Piotra Reszki i Gdzie ja miałam oczy Mai Kotarskiej.
Diabeł i tabliczka czekolady to zbiór reportaży, w których autor wziął pod lupę Lublin i jego okolice. Paweł Piotr Reszka pisze o ludziach i ich losach w prosty, przystępny sposób. W reportażach tych opisuje historie zwykłych ludzi, to co jest dla nich bolesne i niekiedy wstydliwe.
W książce tej pokazana jest Polska bez fikcji, w związku z tym możemy przeczytać w niej, jak traktowane są przez swoich rówieśników ubogie dzieci, o codziennym życiu rodziny wychowującej niepełnosprawne dziecko, czy o mieszkańcach domu społecznego w Lublinie, którym zablokowano dostęp do stron internetowych. Historie niby banalne, ale mające znaczenie dla tych którzy je opowiadają. Klubowiczki zgodnie przyznały, iż te reportaże mogą dziwić, przerażać, zaskakiwać, ale przez to są interesujące, bo pokazują prawdę.
Gdzie ja miałam oczy to powieść obyczajowa, którą jak stwierdziły klubowiczki czyta się lekko, łatwo i przyjemnie.
Główną bohaterkę, Martę, poznajemy w momencie gdy jej życie znajduje się na zakręcie. Marta zostaje zdradzona przez męża. Jest załamana i rozczarowana , zwłaszcza że nic nie zapowiadało tej katastrofy. Zaczyna zadawać sobie pytanie – dlaczego ja?, dlaczego spotkało to właśnie mnie? Jednak jako osoba energiczna nie zamierza pogrążać się w rozpaczy i zaczyna żyć w myśl zasady – jutro będzie lepiej, inne mają gorzej, dam sobie radę. Powieść godna polecenia, doskonała na wieczór, popołudnie i podróż.
