W dniu 20.12.2016 roku przy świątecznie zastawionym stole odbyło się ostatnie w tym roku spotkanie DKK. Zbliżający się koniec roku skłonił nasze czytelniczki do refleksji nad tym co się wydarzyło w 2016r. i co może się wydarzyć w nadchodzącym Nowym Roku. Były oczywiście świąteczne życzenia te bardziej osobiste i te dotyczące planów naszego DKK.
Podczas spotkania omówiłyśmy dwie książki: Skórę Tony Morrison i Harem Sulejmana Colina Falconera.
Skóra to niewielka powieść noblistki Toni Morrison i zarazem jej powrót do tematu amerykańskiego rasizmu. Główną bohaterką jest tu Bride - piękna kobieta o egzotycznej urodzie, która robi karierę w firmie kosmetycznej, dla podkreślenia swej czarnogranatowej karnacji nosi tylko białe ubrania. Nikt jednak nie wie, że pewna siebie „pantera na śniegu” została odrzucona przez rodziców Mulatów, którzy chcieli uchodzić za białych. Dorosła Bride stwarza siebie od zera, ale jej starania przekreśla rozstanie z narzeczonym – od tego momentu realistyczna narracja Morrison zmienia się w baśniową; bohaterka zaczyna fizycznie zmieniać się w dziewczynkę. Wraca do dzieciństwa naznaczonego nie tylko odrzuceniem, ale też przemocą seksualną. „Skóra” to opowieść
o wyborze między poczuciem godności i zachowaniem tożsamości, a także o poszukiwaniu matczynej miłości.
Harem Sulejmanato niezwykle emocjonująca książka, opowiadająca o tajemnicach haremu Sulejmana Wspaniałego oraz złotej epoce Imperium Osmańskiego. Wciągająca i przepełniona zmysłowością fabuła podszyta jest rzetelnymi odwołaniami do historii. Literacka fikcja splata
się z tu historią, a całość stanowi niezwykle smaczną opowieść, wzbudzającą nieposkromioną chęć odwiedzenia sułtańskiego pałacu. Powieść ta stanowi nie lada gratkę dla wielbicieli tego typu literatury.
Na następne spotkanie wybrałyśmy Drzewo migdałowe M.C. Corasanti i Ta którą znam M. Wardy.
