Przy płonących świecach i rozświetlonej choince przebiegło ostatnie w 2016 roku spotkanie DKK. Zbliżający się koniec roku sprzyja podsumowaniom, nasze klubowiczki wspominały jakie książki omawiane na naszych spotkaniach, jakie wydarzenia i wspólnie przeżyte chwile najbardziej utrwaliły się im w pamięci. Były świąteczne życzenia te bardziej osobiste i te dotyczące planów naszego DKK na zbliżający się Nowy Rok. Omówione zostały 2 następne pozycje z naszej dk-kowskiej biblioteki, a mianowicie „Wilk” Marka Hłaski i „Zdobywam zamek” Dodie Smith.
„Zdobywam zamek” jest pierwszą powieścią Dorothy Gladys 'Dodie' Smith, angielki która później stworzyła jeszcze kilka innych powieści, wśród których znalazła się, przetłumaczona także na język polski „101 dalmatyńczyków”. Opowieść o ekscentrycznej rodzinie Mortmainów powstała w pierwszej połowie lat 40. XX w. i była wynikiem tęsknoty autorki, mieszkającej wtedy z mężem w Stanach Zjednoczonych, za Anglią i beztroskimi latami przed wojną. Akcja rozgrywa się w początkach lat 30., narratorką jest nadzwyczaj inteligentna i oczytana siedemnastoletnia Cassandra, a losy rodziny opisuje w formie pamiętnika na przestrzeni kilku miesięcy. Powieść ukazała się w 1948 roku w USA, Wielkiej Brytanii i Kanadzie, sześć lat później została przeniesiona na deski sceny, ekranizacji doczekała się w 2003 roku, zaś w roku ubiegłym powstał na jej podstawie musical, grany na londyńskim West Endzie. Książka zajęła 82 miejsce w głosowaniu na „100 ulubionych powieści narodowych” w ankiecie czytelniczej The Big Read z 2003, zorganizowanej przez BBC. Ponadto znalazła się wśród 1001 książek dla dzieci i młodzieży, które trzeba przeczytać . Mimo bardzo obiecujących recenzji powieść nie przypadła do gustu naszym klubowiczkom, cóż inne realia, inny czytelnik.
Powieść Marka Hłaski "Wilk", była jego debiutem literackim, choć na publikację musiała czekać ponad 60 lat. "Wilk" to historia chłopaka z Marymontu, dorastającego w dwudziestoleciu międzywojennym. Hłasko opisując dojrzewanie bohatera w konfrontacji z brutalnością czasów, których przyszło mu żyć nie stroni od opisywania konfliktów, jakie kładły się cieniem na polityce społecznej dwudziestolecia i odśrodkowo rozsadzały młode państwo. Przypomina on nam więc takie kwestie jak urągające godności człowieka warunki bytowe ubogiej ludności, wszechobecność przestępstw, nagonkę rządzącego obozu sanacji na komunistów, faszyzację życia społecznego, antysemityzm, dożywotnie przypisanie człowieka do swej klasy, czy powszechną śmiertelność wśród chorych na gruźlicę. Zatem do lektury Drodzy Państwo, bo książka jest naprawdę godna uwagi i namysłu.
