Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. Witolda Gombrowicza w Ożarowie - Kwietniowe spotkanie DKK w Lasocinie 30.04.2019r.

Międzynarodowy bestseller, Piękny drań Christiny Lauren, kompletnie nas zawiódł. Chloe Mills, jedna z bohaterek książki to uzdolniona, pracowita stażystka. Ryan Bennett, wymagający, zasadniczy szef. Zderzenie tych dwóch mocnych charakterów, przeradza się w namiętność. Oczekiwałyśmy intrygujących wątków, humoru, romansu, namiętności. Liczyłyśmy na porywające dialogi i niebanalną historię. Otrzymałyśmy słaby erotyk. Za mało uczuć, za dużo erotyzmu, wręcz niesmaczne – stwierdziły Panie z naszego saloniku literackiego. Bohaterka książki jest kompletnie niezdecydowana. Jej ciągłe wątpliwości, wybuchy zazdrości, napady histerii drażnią czytelnika. Zdecydowanie bardziej naszą sympatię zyskał bohater. Podsumowując książkę: bohaterowie budują związek na seksie. Temat można było wykorzystać lepiej, rozwinąć w odpowiednim kierunku. Niestety pozostała monotonia. Gdyby to nie była lektura DKK żadna z nas nie sięgnałaby po tę pozycję. Nie polecamy.

Pokój Emmy Donoghue to wstrząsająca i przejmująca powieść, w której narratorem jest pięcioletni chłopczyk - Jack. Pokój, cztery ściany gdzie rozgrywa się dramat dwojga ludzi i jednocześnie toczy się życie. Dla Jack'a Pokój jest domem, dla jego mamy więzieniem. Emma Donoghue napisała tą książkę pod wpływem, trwających 24 lata, wydarzeń z Austrii, które zainicjował Josef Fritzl. Porwanie, molestowanie, przetrzymywanie. Nie jesteśmy w stanie sobie nawet wyobrazić co przeżywała bohaterka tej książki. Uwięziona przez człowieka-diabła, wykorzystywana, wychowująca synka w jednym ciasnym Pokoju. Wstrząsająca, wymowa powieści burzy nasz wewnętrzny spokój, wyzwala najbardziej gwałtowne emocje, głęboko wnika do naszego wnętrza

i na bardzo długo pozostaje w pamięci. Język książki dość trudny. Zdania co do powieści były podzielone. Pani Gabrysia stwierdziła, że są książki, które czekają na odpowiedni moment by je przeczytać. Dla niej była to ta książka i ten moment. Dla pani Ani przeżywanie cudzej traumy jest przerażjące i trzeba być niezwykle twardym aby czytać takie rzeczy. Pani Ewa dodała, że jeśli powieść coś wnosi to jeszcze jest dopuszczalna, jeśli zaś nie to ona nie chce tego czytać, gdyż skrajne historie bardziej szkodzą ludziom niż im pomagają.